Πόση η χαρά του μωρού αλλά και το γονιών με το πρώτο μπουσούλημα , την πρώτη στήριξη στα ποδαράκια του στα πρώτα του βηματάκια!!!
Πόσο υπερηφάνεια γραμμένη στο χαμογελάκι του για την κατάκτηση του αυτή!!!
Και αν πέσει ( στα μαλακά μιας και έχει την πάνα του ή και μπρούμυτα μιας και δεν έπιασε τον λαγό ) ξανασηκώνεται με πείσμα έτοιμο να κατακτήσει τον κόσμο που τόσο του ανήκει και τόσο θέλει να εξερευνήσει.
Με την σταδιακή σωματική του και ηλικιακή του ανάπτυξη προσθέτονται και καινούργιες κινητικές δεξιότητες οι οποίες καθοδηγούνται ,αναπτύσσονται και αποθηκεύονται στα φλοιώδη κέντρα του μετωπιαίου λοβού του εγκεφάλου του.
Πολλές οι κινητικές δεξιότητες οι οποίες βασικά χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες κίνησης : αυτήν της σταθεροποίησης, της μετακίνησης και του χειρισμού
Στις ηλικιακές φάσεις της ζωής του ανθρώπου ,εμβρυική ,παιδική, εφηβική ,ενηλίκων, υπερηλίκων ,υπάρχει ανάπτυξη άλλα και πτώση των κινητικών δεξιοτήτων οι οποίες όμως σε κάθε άνθρωπο διαφέρουν και εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες
Βασικότεροι παράγοντες που επηρεάζουν και εξατομικεύουν την ανάπτυξη τους είναι :
– το φύλο
– η σωματική κατασκευή και οι ποσοτικές σωματικές αναλογίες ( δομή σκελετού ελαστικότητα συνδέσμων ,τενόντων, μυών και ποσοστά αυτών κ.α ) που έχουν να κάνουν με την κληρονομικότητα
– η αρτιότητα του σώματος
– τα ερεθίσματα που περνούμε από το περιβάλλον μας τα οποία αναφέρονται από πως είναι το δωμάτιο μας , το σπίτι μας , το χωριό μας η πόλη μας , η χώρα μας σε ποιο ημισφαίριο ζει κ.α
– από το πόσο ευρεία κινητικός είναι η οικογενειακός μας κύκλος , και στην συνέχεια το σχολικό μας αλλά και εξωσχολικό μας περιβάλλον.
Στο σημείο αυτό βέβαια θα ασχοληθούμε με το τελευταίο
«Νους υγιής εν σώματι υγιή» έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες όπου ήταν ο πρώτος λαός που επινόησε τις «αθλοπαιδιές» τις οποίες ανήγαγαν σε αγωνίσματα, στα οποία οι παίκτες συναγωνίζονταν.
Η γυμναστική και τα αθλήματα , «αθλέω» – «αθλώ»= μόχθος, ανάγκη,αγωνίζομαι ήταν ένα από τα ποιο σημαντικά κομμάτια στην εκπαίδευση των νέων για την σωματική τους ευρωστία αλλά και την πνευματική τους ανάπτυξη.
Ανάλογα την σωματική ικανότητα πρωτίστως αλλά και με την ικανότητα εκμάθησης διάλεγαν και το άθλημα με το οποίο ειδικά θα ασχολούνταν ο κάθε νέος ξεχωριστά.
Ο δρόμος, η πάλη ,η πυγμαχία,ο δίαυλος (δρόμος 2 σταδίων), ο δόλιχος (δρόμος μεγάλων αποστάσεων), το πένταθλο, η αρματοδρομία, το παγκράτιο (συνδυασμός πάλης και πυγμαχίας) η σκυταλοδρομία κ.α
Πλησιάζοντας την σημερινή εποχή θα σταθούμε κάποιες δεκαετίες πριν τα τέλη της δεκαετίας του 60 έως περίπου τα τέλη του 70 … στα σχολεία καθημερινά είχαν αθλοπαιδιές και τα παιδιά πάιζαν στις αλάνες μέχρι ο ήλιος να δύσει:
(πετρο)πόλεμο – κρυφτό – μακρυά γαϊδούρα – τα μήλα – κουτσό – σκοινάκι – λαστιχάκι -αμπάριζα – αγαλματάκια και τόσα άλλα!!!!
«Όταν τα σώματα γίνονται μαλθακά και οι ψυχές χάνουν την δύναμή τους.»
Σωκράτης
Φτάνοντας στην σημερινή εποχή με τα περισσότερα σχολεία να έχουν σε δεύτερη – τρίτη μοίρα την γυμναστική,
Με τα παιδιά να περνούν ατελείωτες ώρες σε φροντιστήρια και να έχουν αντικαταστήσει το παιχνίδι στην αλάνα με : τον καναπέ – lap top – tablet – κινητό τηλέφωνο – τηλεόραση κ.α.
Μεγάλο ποσοστό πολύ νωρίς να αρχίζουν καταχρήσεις: κάπνισμα ,αλκοόλ , εθιστικές ουσίες που αποδυναμώνουν ,καταστρέφουν το σώμα ,την ψυχή, το πνεύμα !!!
Σήμερα δε όμως σε αντίθεση με παλιά και σαν αντίμετρο σε όλη αυτή την φαιδρή κατάσταση , υπάρχουν ιδιωτικά γυμναστήρια αλλά και πολλοί ερασιτεχνικοί αθλητικοί όμιλοι , σύλλογοι ,ομοσπονδίες που υπό την σκέπη της γενικής γραμματείας αθλητισμού , δραστηριοποιούνται και κάνουν αγώνα για την προαγωγή αθλημάτων σε επίπεδο αθλητισμού – πρωταθλητισμού.
Σαν πραγματικά σανίδες σωτηρίας πολλά παιδιά ανάλογα με την αρέσκεια τους αλλά και ανάλογα την καθοδήγηση των γονιών αλλά και του ευρύτερου φιλικού περιβάλλοντος ωθούνται να ασχοληθούν με κάποιο άθλημα.
Μέσα σε όλα αυτά , πολλές σχολές και οι σύλλογοι πολεμικών τεχνών ,μαχητικών σπόρ – taekwondo –Kickboxing – παγκράτιο -karate – kung fu κ.α.
προσπαθώντας βέβαια να είμαι όσο πιο αντικειμενικός μπορώ, σε σύγκριση μέ άλλα αθλήματα :μπάσκετ , ποδόσφαιρο, τένις, πόλο , χαντμολ , τρέξιμο ( στίβος γενικά ), ποδηλασία κ.α (εξαιρώντας την ενόργανη και ρυθμική γυμναστική σαν πολύ ιδιαίτερα αθλήματα και την κολύμβηση που έχει να κάνει με άθληση σε ουσιαστικά έλλειψη βαρύτητας) ,οι πολεμικές τέχνες προάγουν περισσότερο και για περισσότερο χρόνο ηλικιακά από όλα τα άλλα τις κινητικές δεξιότητες .
Στο ποδόσφαιρο χρησιμοποιούμε τα πόδια ως επί των πλείστων και μάλιστα πολύ περισσότερο ένα από αυτό , στο μπάσκετ στο τέννις κ.α. , γενικά στην πλειονότητα των αθλημάτων υπάρχει μονομέρεια στην χρησιμοποίηση του σώματος, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχει κινητικό ισοζύγιο και κινητική αμφιδεξιότητα.
Hλικιακά δε, πολύ λίγα τα αθλήματα τέχνες που μπορεί κάποιος να αρχίσει από πολύ ή πολύ αργά και να τα εξασκεί μέχρι τα βαθειά γεράματα.
Στις πολεμικές τέχνες – αθλήματα μπορούν όλες οι ηλικίες από (3- 100 χρονών ) να ασχοληθούν, χωρίς να υπάρχουν σωματικά στάνταρ , φυσικές καταβολές.
Από πολύ νωρίς προάγουν την ελαστικότητα του κορμού των άκρων καθώς και την ερυγώνια κίνηση των αρθρώσεων σε σχέση πάντα με την κατασκευή του καθενός και σίγουρα ανάλογα με το επιτρεπτό εύρος κίνησης κάθε άρθρωσης ( ψηλά λακτίσματα στο έδαφος ή στο αέρα, μεγάλες περιστροφές των χεριών για μπλοκ ή χτυπήματα )
Κάνοντας πλειομετρικές , μειομετρικές , ισομετρικές ασκήσεις σε όλο το μυικό τενόντιο και συνδεσμικό εκούσιο κινητικό ιστό , παθητικά, ενεργητικά, βαλλιστικά … με απόλυτο έλεγχο του σώματος με απόλυτο έλεγχο της αναπνοής.
Οι κινήσεις γίνονται εξίσου με το δεξιό και αριστερό μέρος του σώματος.
Έτσι ο εγκέφαλος έχει καταγράψει μεγάλο φάσμα κινητικών δεξιοτήτων που με την συνεχή πρακτική ήπια ή μη μπορεί να διατηρήσει για πολλά χρόνια.
Στην προχωρημένη ηλικία μπορεί άνετα να εκτελέσει τα τουλ – φόρμες της κάθε πολεμικής τέχνης ή να σκιαμαχήσει, να κινεί το σώμα σε όλες τις επιτρεπτές γωνίες πλέον, σε όλον τον χώρο ,χωρίς να είναι απαραίτητο να ανεβάσει σφυγμούς παραπάνω του επιτρεπτού
Με την πληθώρα των ιδιοδεκτικών κινήσεων προάγεται η μυϊκή δύναμη και τόνος ,η ισορροπία αλλά και το μυικό αντανακλαστικό κάνοντας έτσι το σώμα πιο εύρωστο πιο εκπαιδευμένο σε σωστές στάσεις και κινήσεις προστατεύοντας το από την επιρρέπεια σε τραυματισμούς από λάθος χειρισμούς και στάσεις της καθημερινότητας.
Ποτέ δεν είναι νωρίς και ιδίως ποτέ δεν είναι αργά να αρχίσεις μια πολεμική τέχνη, σαν χόμπι σαν τρόπο διαφυγής από ότι σε πνίγει -σε κουράζει- σε πιέζει, είναι ένας δρόμος να γνωρίσεις το σώμα σου , να αποκτήσεις ψυχική ηρεμία .
Απλά κάνε το πρώτο σημαντικό βήμα ,αγάπα το σώμα σου , εκπαίδευσε το όσο πιο άρτια και ολοκληρωμένα μπορείς.
Η εκπαίδευση είναι δύναμη που γιατρεύει την ψυχή.
Πλάτων
Πλασκασοβίτης Πέτρος,
Προπονητής Εθνικής ομάδας taekwondo
Ερμής team Πάργα-Θεσπρωτία
Taekwondo-Kickboxing-Cross training
https://www.facebook.com/plaskasovitis.petros


